باران که می بارد

دلم برایت تنگ تر می شود ...

راه می افتم

                بدون چتر

من

                بغض می کنم

آسمان

                گریه

 ساده لباس بپوش !

ساده راه برو !

اما در برخورد با دگران ساده نباش ...

زیرا سادگی ات را نشانه میگیرند ،

برای در هم شکستن غرورت !!!

حسین پناهی

 تو مرا یاد کنی یا نکنی

باورت گر بشود ، گر نشود

حرفی نیست ،

اما ...

نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست ...

میدانی ... ؟

آدم های ساده

ساده هم عاشق می شوند ...

ساده صبوری می کنند ...

ساده عشق می ورزند ...

ساده می مانند ...

اما سخت دل می کنند ...

آن وقت که دل می کنند ...

جان میدهند

سخت می شکنند

سخت فراموش می کنند ...

آدم های ساده ............

 خواهی شناخت ...

نارنین شعر های مرا خواهی شناخت 

اما شاید کمی دیر تر

کمی به اندازه سال های عمرت به اندازه آب های دنیا

به انازه روح خودت

به اندازه بی اندازه ها ...

 کاش وقتی آسمان بارانی است ، چشم را با اشک باران تر کنیم

کاش وقتی که تنها میشویم ، لحظه ای را یاد یکدیگر کنیم . . .

  کاش وقتی آسمان بارانی است ، چشم را با اشک باران تر کنیم

کاش وقتی که تنها میشویم ، لحظه ای را یاد یکدیگر کنیم . . .

 من و تو میدانیم